Wat zijn trommelvliesbuisjes?
Dit zijn kleine plastic buisjes met een doorsnede van ongeveer 1,5 millimeter groot: nog kleiner dan een luciferkop dus. De buisjes worden in het trommelvlies van je kind geplaatst, waardoor er een tijdelijke opening ontstaat tussen het middenoor en de uitwendige gehoorgang. Via de buisjes kan dan ontstekingsvocht of slijm uit het middenoor weglopen. Een ander groot voordeel van de buisjes is dat er weer lucht in het oor terecht komt, waardoor het geluid beter doorkomt en je hierdoor beter gaat horen.
Een trommelvliesbuisje blijft enkele maanden tot wel langer dan een jaar ter plaatse in het trommelvlies. Na verloop van tijd wordt het trommelvliesbuisje vanzelf uitgestoten.
Wanneer zijn buisjes nodig?
Wanneer de buis van Eustachius niet goed werkt, ontstaat er onderdruk in het middenoor. Wanneer het middenoor onvoldoende geventileerd wordt, kan het trommelvlies naar binnen trekken. Ook kan het slijmvlies van het middenoor geïrriteerd raken en vocht gaan produceren. Vocht in het middenoor, ofwel een lijmoor, zorgt ervoor dat geluidstrillingen niet goed meer worden voorgeleid wat gehoorverlies kan geven. Tevens kunnen er pijn/of drukklachten bestaan. Indien het vocht geïnfecteerd raakt kunnen er hevige pijnklachten bestaan.
Er kan een relatie bestaan tussen het niet goed functioneren van de buis van Eustachius en recidiverende bovenste luchtweginfectie, een vergrote neusamandel of ontstekingen van de neusholten.
Kinderen die last hebben van recidiverende middenoorontstekingen kunnen in aanmerking komen voor buisjes. Dit wordt overwogen indien er drie keer in zes maanden of vier keer in één jaar sprake is geweest van acute middenoorontsteking. Dit kan gepaard gaan me oorpijn, koorts of een loopoor. Als dit het geval is, verwijst de huisarts het kind door naar de KNO-arts om te beoordelen of buisjes nodig zijn.
Een andere reden om buisjes te plaatsen is langdurig gehoorverlies door vocht of taai slijm achter het trommelvlies, ook wel een ‘lijmoor’. Gehoorverlies kan tevens leiden tot verandering van het gedrag van uw kind (bijvoorbeeld schreeuwen) of een spraak/taalachterstand.
Soorten buisjes
Er worden grofweg twee soorten buisjes gebruikt: het ronde standaardbuisje (dat lijkt op een mini-diabolo) en het T-buisje (een langer buisje in de vorm van de letter T). Deze laatste blijft langer in het trommelvlies zitten en wordt alleen geplaatst als standaardbuisjes snel worden uitgestoten. De werking van de buisjes is hetzelfde: ze zorgen voor beluchting van het middenoor en er kan vocht door naar buiten lopen.
Pijnlijk?
Tijdens de operatie is het kind onder lichte narcose. Het plaatsen van buisjes is dus niet pijnlijk voor het kind. Ook achteraf hebben de meeste kinderen geen pijn. Mocht dit wel het geval zijn, dan werkt paracetamol vaak al voldoende als pijnstilling. Bij volwassenen worden trommelvliesbuisjes vaak met lokale verdoving geplaatst.
Na de operatie
- Over het algemeen bestaan er weinig klachten na het plaatsen van trommelvliesbuisjes en kan men al vrij snel verbetering bemerken.
- Er kan de eerste dagen nog wat vocht uit het oor komen. Indien er na enkele dagen sprake blijft van een loopoor wordt aangeraden om te starten met antibiotica oordruppels.
- De eerste 2 weken na het plaatsen van de trommelvliesbuisjes wordt zwemmen afgeraden. Nadien zijn er geen beperkingen. Zwemdopjes zijn niet noodzakelijk. Enkel wanneer oorontstekingen/klachten ontstaan na zwemen worden er zwemdopjes aangeraden.
Complicaties
De kans op complicaties na het plaatsen van trommelvliesbuisjes is gering. De kans op gehoorverlies ten gevolge van de plaatsing van een trommelvliesbuisje is nihil. Soms kan er een langer durend loopoor ontstaan waarvoor behandeling met oordruppels en eventueel antibiotica nodig kan zijn. In een enkel geval kan het trommelvlies niet goed dichtgroeien nadat het trommelvliesbuisje is uitgestoten waardoor er een perforatie in het trommelvlies bestaat.
Het kan zijn dat om bepaalde redenen van het hierboven staande wordt afgeweken. Mocht u naar aanleiding van deze blog nog vragen hebben, aarzelt u dan niet om contact op te nemen met uw KNO-arts.